Inmiddels heb ik al 5 keer een begin gemaakt aan dit artikel en elke keer haal ik de tekst weg. Waarom? Omdat ik weet dat er ook bekende mensen in mijn omgeving dit gaan lezen en ik bang ben voor bepaalde opmerkingen. Toch wil ik het even van mij afschrijven, misschien dat het helpt…
De donkere gedachtes
Zolang ik mij herinner, is er altijd wel een periode in mijn leven geweest dat ik mij down voel. In die periode krijg ik ook veel nare gedachtes en ben ik gewoon enorm onzeker en verdrietig. En dat terwijl mij iedereen vaak ziet met een grote glimlach, de grootste lol en als een blij ei. Maar er zijn vaak momenten dat dit meer een “masker” is.
Elke keer als er zo’n periode aanbreekt (of dat nou één dag is of meerdere weken), vraag ik mij af waar dit door komt. Ik heb een lieve/gezonde dochter, leuk leven, goede relatie, super leuk werk…dan mag ik niet klagen toch? Ik heb dus geen idee waar die onzekerheid en gedachtes vandaan komen, wat ik wel weet is dat ik dit al minstens een jaar of 13-14 heb.
Onzekerheid is een B*tch
De onzekerheid is de ene dag meer aanwezig, dan op andere dagen. Ik merk het aan mijn humeur, ga aan alles twijfelen en wil dan het liefst helemaal alleen gelaten worden. Maar er zijn juist ook momenten, dat ik mij mega eenzaam voel (en dat terwijl ik genoeg lieve mensen om mij heen heb!). Dat maakt me dan ook weer verdrietig, zo blijft de cirkel eigenlijk rondgaan.
Vorig jaar zat ik niet lekker in mijn vel, dat is inmiddels opgelost en dit gevoel is ook heel anders. Dit gevoel zorgt er voor dat ik van de 7 dagen, gemiddeld 5 en soms 6 dagen binnen zit. Ik durf/wil het huis niet uit, het idee dat ik naar een zakelijke afspraak moet daar krijg ik dan ook serieus buikpijn van en soms zelfs migraine.
Bianc waar ben je?
Vorige week kreeg ik van een collega blogger de vraag, waarom ze mij al even niet meer bij events had gezien. Natuurlijk kan ik niet altijd gaan i.v.m. andere afspraken of de locatie/tijd, maar ik heb ook wat events afgezegd omdat ik niet meer durfde. De lange treinreis, onder de (onbekende) mensen komen, onzeker voelen over mezelf…alles bij elkaar zorgde voor nog meer paniek in mijn hoofd.
Natuurlijk praat ik hier wel eens over met mensen in mijn omgeving en hoe lief mensen dan reageren…vaak begrijpen ze het niet goed. Want ze zien mij toch vrolijk? Ik heb toch helemaal niks te klagen? Ik voel me ook een soort van aansteller, wat zeur ik nou?! Maar dat gevoel en die donkere gedachtes die gaan maar niet weg. En als ze even weg zijn, kunnen ze ook zo weer terugkomen.
Sinds deze week probeer ik actief wat te doen aan dit gevoel. Ook ga ik donderdag weer voor het eerst in maanden naar een event. Ik vind het mega eng en krijg het alweer benauwd als ik aan de treinreis denk, maar toch ga ik het doen. En ja ik weet dat er nog meer werk aan de winkel is, maar met kleine stapjes hoop ik zeker vooruitgang te boeken.
Nogmaals ik vind het doodeng om dit te publiceren, vooral ook omdat ik weet dat bepaalde (schoon)familie mijn artikelen lezen. Ik hoop oprecht dat jullie nu geen verkeerd beeld van mij krijgen of andere dingen gaan denken.
Mochten jullie bepaalde tips of ervaringen hebben, laat die dan zeker achter in een reactie…zo helpen we elkaar!
Misschien ook interessant om te lezen:
Laura Mercier Parisian Nudes Eyeshadow Palette
Shiseido Waso Poreless Matte Primer & Shiseido Waso Eye Opening Essence
NARS Hot Nights Face Palette
wat een mooi en vooral eerlijk artikel. ik heb geen tips voor je. heel veel sterkte en knuffels
Tessa onlangs geplaatst…Wereld koffie dag met Catrice
Heel goed dat je dit deelt, want velen zullen hier last van hebben met periodes. Ik ook overigens. Met name dat down gevoel. Bij mij weet ik de oorzaak (ptss) maar neemt niet weg dat het niet fijn is. Het beste is dat je juist wel gaat en aan het einde van de dag zul je zien dat het supergoed gegaan is en ben je trots op jezelf. Zo werkt dat bij mij althans ?
Jolanda onlangs geplaatst…Wat is het verschil tussen een ESTA en een visum?
Ik denk dat je hierin niet alleen bent.
Hoe lelijk ik mij vind als ik op foto’s moet en er prachtige maatje 34 vrouwen naast je zitten! Ik lach, maar voel mij dood ongelukkig.
De trein is ook niet fijn, daarom rij ik nu steeds vaker met de auto, ook heel spannend en vooral super eng, echter voor mij de betere keuze. Ik voel aan mijn spieren of het genoeg is en ik moet rusten.
In de trein kan ik niet vluchten.
Hoe vaak ik apps check of ik goed ga, zit ik op schema, etc!
Wellicht kun je bij PR vragen of er bloggers uit je buurt ook gaan en vragen of ze met je mee willen reizen!
Je hoeft mij maar te vragen en ik ben er voor je!
Sonja onlangs geplaatst…Haaruitval bij een vrouw, wat kun je er tegen doen?
Ik herken het….weet hoe het is….heb morgen een event afgezegd en zit al 3 dagen dus weer opgesloten. Dikke knuffel!! Als ik een keertje met je mee moet reis ik om met de trein of auto hoor xx
Goed dat je dit deelt. Daar kunnen anderen alleen maar inspiratie uit halen.
Daphne – verdraaidmooi onlangs geplaatst…Bourjois Big Lashes Oh Oui mascara review
Wat goed dat je dit deelt. Weet dat je niet de enige bent en wees een beetje lief voor jezelf. En wat goed dat je donderdag toch gaat! Je zult zien dat het achteraf meevalt en dat je blij bent dat je bent gegaan!
Ik herken dit heel erg bij mijzelf. Anderen hebben ook een totaal ander beeld van mij dan ik heb van mijzelf. Dat van mijzelf is ook niet zo heel positief. Vreselijk onzeker ben ik! Ik haat feestjes of andere sociale dingen. Daarom ben ik misschien ook wel zo dol op de bioscoop, in het donker. Al weken voor een feestje ervaar ik stress. Ik vind het doodeng om op verjaardagen te moeten socializen. Terwijl ik het goed weet te maskeren hoor. In het begin van zo’n avond denken mensen vast ‘wat een arrogant mens’ omdat ik geen boe of bah (durf) zeg. Er moet eerst wat drank in en dan durf ik wel. Maar de innerlijke stress vreet. Ik zit ook veel liever binnen op mijn vertrouwde bank dan dat ik naar buiten ga. Ik heb dan helaas ook even geen tip voor je 🙁 Ik kan je enkel sterkte en kracht wensen en zeggen dat je er mag zijn en meer dan goed genoeg bent.
Yasmin onlangs geplaatst…Oopsies – Het lekkerste recept
Wat naar voor je misschien moet je hulp zoeken .ik. heb er wel baat bij gehad maar blijft moeilijk hoor heel veel sterkte
Zooo herkenbaar. Ik durf het ook niet in eentje naar het event bijvoorbeeld of iets ver weg weg. Ik ben onzeker persoon 🙁
IK ben 20 en ik heb me ook niet altijd oke gevoeld Soms heb ik ook van die dagen/weken dat ik echt niet weet wat ik moet doen met mezelf en voel ik me soort van ongelukkig. Ik wil dan ook totaal niks doen en heb dan ook de angst om ergens heen te gaan waar onbekenden zitten. Ik vind het super dapper van je dat je dit online zet. Je bent niet de enige met onzekerheden en dat mag best gezegd worden. Trots op jou!
Emke De Jonghe onlangs geplaatst…Max & More fixing make-up spray – long lasting
Wat een goed verhaal en wat open van je Bianca, ik denk toch dat het goed zou zijn eens bij je huisarts met dit verhaal ook aan te kloppen? je moet echt voorkomen dat je je verder af gaat sluiten en straks wellicht helemaal niet meer erop uit wilt. Ik denk dat veel mensen zich wel herkennen in jouw verhaal. Ik heb toen ik er alleen voor kwam te staan ook echt mezelf wel een schop onder de k*nt moeten geven om alleen dingen te doen en alleen naar afspraken en nu zelfs met vakantie. Het gaat me steeds makkelijker af en kan er ook echt van genieten nu maar vond het in het begin heel erg moeilijk. Ik ben ook niet zo’n contact-maker dus stap ook niet heel spontaan op mensen af in mijn private life zeg maar. Succes in elk geval!
Annette onlangs geplaatst…Opgemaakt
Lieve Bianca,
je moest eens weten hoeveel mensen met dezelfde gevoelens zitten. Helaas is het niet altijd even makkelijk om er van af te komen. Misschien wel juist omdat het een voor velen een taboe is. Zelf praat ik er ook niet graag over. Wat goed dat je de eerste stap weer zet en naar een event gaat!! Heel veel succes en ik hoop dat je zoveel plezier hebt dat het de volgende keer weer makkelijk zal gaan! Liefs Sandy
Heel herkenbaar, haptonomie heeft mij hier heel erg mee geholpen, mogelijk ook iets voor jou ?
Ook ik herken dit maar al te goed. Ik heb geleerd om te kijken naar de dingen die goed gaan en je daar op te focussen. Probeer ook elke dag een moment te nemen voor jezelf waarin je even niets hoeft te doen.
Ik vind het heel goed dat je dit online zet, want ik weet zeker dat veel mensen hier zich in zullen herkennen.
Wat ontzettend dapper dat je dit schrijft en deelt. Alleen daar mag je al super trots op zijn! Veel dingen die je schrijft zijn zo herkenbaar, echt! En zo te lezen zitten wij vrouwen stiekem allemaal wel af en toe met dit soort moeilijke en donkere gedachtes. Vooral wat je schrijft over ‘ik mag niet klagen, toch’ vond ik heel treffend. Mensen zullen zich altijd wel een bepaald beeld van je vormen en sommige zullen altijd wel ‘bitchen’ dat je ‘niets te klagen hebt’, want sombere gevoelens zijn nu eenmaal vaak niet aan iemands buitenkant te zijn. Toen ik nog rondloop met chronische zenuwpijn zag ook niemand dat aan mij. Ik moet dan altijd denken aan deze zin; Be kind. Always. Cause everyone is fighting a battle you know nothing about. Kop op, meid. Ook jij hebt het volste recht om af toe te somberen, zodra het tijd is krabbel je altijd weer op. Dikke knuffel.
bychristiana onlangs geplaatst…Heb jij al een botanisch hoekje in je huis?
Knuffel voor jou ღ
TOP van jou dat jij dit geshared hebt….
Ik begrijp jou heel goed.
Het is ook niet niets tussen al die top bloggers.
Maar jij behoort voor mij bij de top 5 van beste bloggers.
Jij zag er zo mooi uit tijdens het even van TBS 😉
Xoxo
Wilde je even een virtuele hugg sturen. En vind jou echt de leukste blogger die ik volg