Sinds drie jaar heb ik na mijn scheiding een nieuwe partner, en samen met Sterre (mijn dochtertje) wonen wij bij hem. Wij zijn een samengesteld gezin en hebben alle drie een andere achternaam. Ik heb natuurlijk mijn eigen achternaam, Sterre die van haar vader en Roy die van hem zelf. Als je zelf een samengesteld gezin hebt dan is dat misschien wel iets, wat jij zelf ook wel herkent. Drie verschillende achternamen, daar is niks mis mee! Het brengt alleen soms wel een beetje verwarring mee bij andere, en daar ga ik vandaag wat voorbeelden van geven. Het is maar een achternaam en voor ons zelf maakt dat helemaal niet uit, het gaat er om dat je gek bent op elkaar en voor elkaar zorgt. Een achternaam is dan maar een “bijzaak” toch?
Voor mijn dochtertje is het denk ik het lastigst, zij heeft namelijk een moeder, vader, stiefvader, stiefmoeder, twee stiefbroertjes en een stiefzusje. In 2016 krijgt zij ook een half zusje/broertje, en dat is natuurlijk helemaal super! Alleen leg dat maar eens allemaal uit aan mensen die ze amper kent. Op school krijgt zij wel eens vragen over haar ouders en familie, en vaak geeft Sterre dan een lekker snel en makkelijk antwoord. Ik heb haar wel eens gevraagd waarom ze dat doet en kreeg dan het antwoord ” Ja mama ik kan het wel uitleggen, maar ze snappen het toch niet”.
Als wij ergens naar toe gaan en ze zien ons drieën samen, zoals op vakantie bij een boeking. Dan gaan mensen er vaak vanuit dat wij alle drie dezelfde achternaam hebben, maar als ik ze dan verbeter en drie achternamen noem zie je mensen soms wel een beetje verward kijken. Dit is trouwens maar één van de vele voorbeelden, vriendinnetjes van Sterre vragen ook regelmatig waarom Sterre een achternaam heeft dan bijvoorbeeld ik. Maar er zijn ook genoeg mensen en kinderen die het wel snappen, aangezien zij ook het zelfde hebben “mee gemaakt”. Sterre denkt er wel steeds meer over na op een luchtige manier, zo heb ik vorige week de vraag gekregen “mama als jij en Roy ooit samen gaan trouwen, hebben jullie dezelfde achternaam toch?”.
Ik leg Sterre dan natuurlijk uit dat een achternaam niks zegt over familie, liefde en gevoelens. En dat ondanks alle verschillende achternamen het erom gaat dat je bij iemand thuis en veilig voelt met veel liefde. En daarna kwam haar lieve bijdehante opmerking “…ik blijf wel altijd dezelfde achternaam hebben als papa!”.
Een samengesteld gezin is misschien niet het zelfde qua achternaam, maar kan net zo liefdevol zijn als een “echt” gezin! Ik ben van mening dat het niks uitmaakt, en dat het vooral gaat om de liefde die je met elkaar deelt.
Ik kan er me wel iets bij voorstellen dat het soms ingewikkeld is.
In ons gezin hadden ze wel allemaal dezelfde naam, maar omdat mijn zus 16 jaar ouder was en al een ouder vriendje had, dachten ze dat ik het dochtertje was van mijn zus.
Soms bij gezinstickets deden ze daar dan moeilijk over.
Mijn vader heeft eens ooit boos gezegd: “Moet ik nu mijn trouwboekje meebrengen als ik ergens naar toe ga om te bewijzen dat het beiden mijn dochters zijn?”
Ik denk dat dat nu niet meer zo vaak voorkomt. Meerdere mensen met een samengesteld gezin kopen ‘iets later’ nog eens een kindje met de nieuwe partner.
Je hebt overschot van gelijk dat het om de liefde gaat.
Je hebt helemaal gelijk, een achternaam zegt niets. Voor mij betekent het verder ook niets meer of minder. Het gaat erom wie je bent en wat je bloedband/relatie met elkaar is :). Mooi beschreven!
Mooi geschreven!
Hier is het helaas een beetje anders, mijn dochter wil echt niet herinnert worden aan mijn ex, en heeft dan ook mijn gehuwde naam, overgenomen op school (en ook op haar zwemdiploma e.d.). Waar het ook maar kan, probeer ik haar “te sparen”, voor vervelende situaties. Mijn zoon heeft er niet echt wat mee, dat scheelt, want uiteindelijk gaat het inderdaad om het gevoel. Maarja, mijn dochter heeft dus bij haar officiele achternaam geen goed gevoel, zo kun je het dan ook nog eens bekijken :-{ Gelukkig worden we er niet heel vaak mee geconfronteerd, vaak zeggen wij dat we familie … (achternaam van mijn man en mij) zijn. Gisteren was ze bij de opticien en hij begrijpt dan ondertussen wel dat het voor de verzekering een andere naam is.
Liefs H ღ
Dat heb je mooi geschreven! Een achternaam zegt inderdaad niets, het belangrijkste is de liefde die je met elkaar deelt. Maar ik kan me voorstellen dat het voor Sterre soms nog moeilijk is om te begrijpen. Dat zal vast beter gaan naarmate ze ouder wordt. X
Mooi geschreven meid.
Mooi geschreven, je hebt helemaal gelijk over de achternamen! De namen tellen niet alleen de liefde en de zorg voor elkaar dat is het belangrijkste 🙂
X
Love is the word, indeed!
wat een onwijs mooi artikel, en voor mij ook zo herkenbaar van toen mijn kinderen nog thuis woonden…Ik moest wel een beetje lachen om wat Sterre dan doet, dat makkelijke antwoord geven en ze heeft ook wel een beetje gelijk daarin…Soms zijn dingen zo ingesleten in de samenleving dat iedereen ze heel normaal vind…Zoals dat men als gezin dezelfde achternaam heeft, terwijl dat vaker niet dan wel zo is tegenwoordig…5 jaar terug zijn mijn man en ik getrouwd en heeft mijn man ervoor gekozen om mijn achternaam te gaan gebruiken..(Dat kan en mag gewoon en je geeft dat ook aan bij burgerzaken…) Alleen snappen medewerkers van allerlei ( ook de overheidsinstanties, zorgverzekering, artsen, pensioenen enz) er geen bal van en vragen ze toch naar mijn meisjesnaam en als ik dan zeg dat dat Krommenhoek is, kijken ze mij aan alsof ik er geen bal van begrijp en vragen ze naar mijn mans naam..Meestal doe ik dan lollig en zeg ik Krommenhoek of zijn voornaam….
Achternamen zeggen heel weinig, net als bloedverwantschap…Ouder of familie ben je echt met je hart….
Goed geschreven! Een achternaam zegt niets, alleen de liefde voor elkaar maakt je een echt gezin <3